കുട്ടിയായ്ക്കഴിയും കാലം
പുഴുവെത്തൊട്ടതോര്‍ക്കയാം
ചെറുകണ്ണുകള്‍, കുഞ്ഞിക്കാ
ലായിരം; പോക്കു മെല്ലെയാം.
മെത്തപോല്‍ രോമമെമ്പാടും
മാര്‍ദ്ദവം, ഹാ! തൊടാന്‍ സുഖം
അടുത്തിരുന്നു ഞാന്‍ മെല്ലെ
യോമനിച്ചേനരക്ഷണം.
ഉടന്‍തന്നെയിടംകയ്യില്‍
വലംകയ്യാല്‍ ചൊറിച്ചിലായ്
ഇടംകയ്യാല്‍ വലം കയ്യില്‍!
പൊറുക്കാത്ത പുകച്ചിലായ്
മേലാസകലം മുള്ളിന്‍
ചീര്‍പ്പുകൊണ്ടു വരഞ്ഞപോല്‍
അടയാളം; നാട്ടുപച്ച
ച്ചാറിനാല്‍ ദു:ഖശാന്തിയും
മാര്‍ദ്ദവങ്ങള്‍ പലേമട്ടില്‍
തൊട്ടു നിങ്ങള്‍ ചൊറിഞ്ഞതിന്‍
ഓര്‍മ്മ വീണ്ടുമുണര്‍ന്നെങ്കില്‍
ഞാനതില്‍ നിസ്സഹായനാം.
ഗുണപാഠങ്ങളില്ലാതെ
കഥയുണ്ടെന്നതോര്‍ക്ക നാം
കഥയില്ലാതെയെമ്പാടും
ഗുണപാഠങ്ങള്‍; സാക്ഷി നാം.
സമകാലിക മലയാളം ഇപ്പോള്‍ വാട്‌സ്ആപ്പിലും ലഭ്യമാണ്. ഏറ്റവും പുതിയ വാര്‍ത്തകള്‍ക്കായി ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ
