വിമാനത്തിൽ പറക്കാൻ

പലനാൾ ആഗ്രഹിച്ചു.

ടെർമിനലിലേറെയായ്

കാത്തു ഞാനിരിക്കുന്നു.

മേഘങ്ങൾക്കകത്തൂടെ

പറക്കുന്നതിനായി

ടേക്കോഫ് ചെയ്യാനെന്റെ

ശരീരം തയ്യാറായി.

ആകാശത്തിരുന്നു ഞാൻ

ആകാശം തിരയുന്നു.

കൊമ്പുകുത്തി കളിക്കും

കൊമ്പൻ കാർമേഘത്തിനെ -

തിരഞ്ഞു വലഞ്ഞു ഞാൻ

വിന്റോസീറ്റിലിരിപ്പൂ.

മേഘങ്ങളനവധി

തൊട്ടും തൊടാതെയുമായ്

പായുന്നു, അവയ്ക്കൊപ്പം

മേഘമെന്നു തോന്നിച്ചു -

പക്ഷിക്കൂട്ടവും പാഞ്ഞു.

ഇവയിൽ നിന്നെങ്ങനെ

യക്ഷൻ സന്ദേശം ചൊന്ന

മേഘത്തെ കണ്ടെത്തും ഞാൻ.

എത്രയോ കാറ്റടിച്ചാ-

മേഘത്തെ മാറ്റിറ്റുണ്ടാം

ചിലപ്പോൾ കാർമേഘമായ്

ചിലപ്പോൾ വെൺമേഘമായ്

എന്റടുത്തൂടെ തന്നെ

പാറിപ്പറക്കുന്നുണ്ടാം

ആനയായ് രൂപം പൂണ്ട

ആ കാണും കാർമേഘമോ,

വെളുത്ത കുതിരയായ്

കുതിച്ചോടും മേഘമോ,

ചെമ്മരിയാടുകളായ്

മേയുന്ന മേഘങ്ങളോ!

കാറ്റിനോടെന്തേ കവി

സന്ദേശമൊന്നും ചൊല്ലാൻ

തുനിയാത്തതെന്നു ഞാൻ

ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല.

അരൂപിയായതാകാം,

എന്നു സമാധാനിച്ചു

പിന്നെയുമന്വേഷിച്ചു

കൊമ്പുകുത്തിപ്പായുന്ന -

മേഘത്തെ, കാർക്കൊമ്പനെ.

പ്രാവിനോടെന്തേ യക്ഷൻ

ദൂതൊന്നും പറഞ്ഞില്ല

വിശ്വാസക്കുറവാണോ?

വിമാനം പറക്കുന്നു

താഴെ,യദൃശ്യമായി

മെസേജു തുരുതുരെ

വന്നുപോകുകയാകും.

താഴെയായൊരു മേഘം

കൂടുതൽ വെള്ളം പേറി

കുന്നിനെ മുട്ടി, പൊട്ടി -

ച്ചിതറി കാണാതായി.

അടുത്തിരിക്കുമൊരു

മിടുക്കൻ യുവാവെന്റെ

കണ്ണിൽനിന്നു മേഘത്തെ

വായിച്ചെടുക്കുന്നുവോ?

എത്തേണ്ട സ്ഥലമെത്തി.

അപ്പൊഴും തിരയുന്നാ-

കൊമ്പുകുത്തിക്കളിക്കും

മേഘത്തെ, സന്ദേശത്തെ.