പി.വൈ. ബാലൻ എഴുതിയ കവിത: കുട്ടികൾക്ക് അതിർത്തികളില്ല

ഏകാന്തത മുളച്ച്

തണൽ തരും വിശ്രമകേന്ദ്രം

കാറ്റ് വീശി തകർന്നില്ല

മുളങ്കാടുകളിൽ ഒളിച്ചിരിക്കും

കിഴക്കൻ കാറ്റ്

പോർവിമാനം തടയാൻ

കാറും കോളും അയയ്ക്കുമോ?

സൂര്യനുദിക്കുന്നത് അവനുവേണ്ടി

മാത്രമെന്ന് കരുതുന്ന ഒരു വിഡ്ഢി

ഗംഗാസ്നാനത്തിനു പോകുന്നു

കുട്ടി പട്ടം പറത്തുന്ന ദിക്കിൽ

മേഘച്ചുവപ്പു നൽകി സന്ധ്യ

സൂര്യനോട് എന്തോ പറയുന്നുണ്ട്.

വർണക്കടലാസിൽ

വിമാനങ്ങളും കപ്പലുകളും

നിർമ്മിച്ച കുട്ടികൾ പൂക്കളുണ്ടാക്കുന്നു

പക്ഷികളെ തിരയുന്നു

മൃഗങ്ങളെ തിരയുന്നു

കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ തിരയുന്നു

കുട്ടികളെ തിരയുന്നു

അമ്മയേയും അച്ഛനേയും തിരയുന്നു.

മരംകൊത്തി

മരം മുറിക്കാനല്ല

ചുണ്ടനക്കുന്നത്

തീറ്റയ്ക്കും കൂടുകൂട്ടാനുമാണ്.

ഈ രണപുരുഷന്മാർ

ചുണ്ടനക്കുന്നത്

മരം മുറിക്കാനാണ്

മണ്ണുമാന്താനാണ്

കടലിനെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കാനാണ്

ചോരകുടിക്കാനാണ്. 