പ്രസാദ് രഘുവരൻ എഴുതിയ കവിത - അവളാടും തെയ്യം

രത്നങ്ങൾ ഗർഭം പേറിയ

കരിവയറിൽ, കാനന വയറിൽ

ആഭാസക്കൈവിരൽ പലതുകൾ

തേരട്ടകളിഴയുംപോലെ

നിർലജ്ജം ആർത്തുവിളിച്ച്

പേക്കൂത്തുകളാടി രസിക്കെ

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

ഉമിനീറ്റും വെക്കത്തെയ്യം

പാലൂട്ടിയ മാറിടമേലെ,

ചിതൽ മൂടിയ മസ്തിഷ്‌കങ്ങൾ

ശവരതിയാൽ ഉന്മാദത്തിൻ

കൊടുമുടികൾ തേടിപ്പോകെ,

ഉടയാടകൾ കഴുകൻ ചുണ്ടുകൾ

ആസക്തം കൊത്തിവലിക്കെ

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

തേൾ കുത്തും നോവിൻ തെയ്യം

നെഞ്ചകത്താളിപ്പടരും

തീച്ചൂടിൽ വേവിച്ചവളോ

കണ്ണീരിൻ തളിക തുളുമ്പിയ

ഉപ്പണിയും വിഭവങ്ങൾ നിത്യം

നിശ്വാസക്കാറ്റു കലർത്തി

ചൂടാറ്റി വിളമ്പുമ്പോഴും

കുറ്റത്തിന്നാഢ്യപ്പെരുമകൾ

കുടചൂടി കലിതുള്ളുമ്പോൾ

ഇടമുറിയാമാരിപ്പെയ്ത്തിൽ

സഹനത്തിൻ തോറ്റം പാടി

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

കനലെരിയും മൗനത്തെയ്യം

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

പുഞ്ചിരിതൻ മധുരിമയില്ല!

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

മിഴിവാർന്ന ചിലങ്കകളില്ല!

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

കണ്ണഞ്ചും കൊലുസുകളില്ല!

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

വ്രതമേകും മഹിമകളില്ല!

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

ദ്വൈവർഷം കാക്കലുമില്ല!

അവളാടും ദേവക്കൂത്തിന്

മൂന്നേഴായ് കല്ലുകൾ പാവി-

യലങ്കാരത്തൊങ്ങൽ തൂങ്ങിയ

തലപ്പാവിൻ പൊലിമയുമില്ല!

ജനിതകമാകെയഴികളിലാക്കി

തലമുറ തലമുറയിരുളുപടർത്തി

അഹന്തച്ചെങ്കോലാഞ്ഞു ചുഴറ്റി

ഉദയപ്പൂക്കളെ ഛേദിക്കുമ്പോൾ

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

ഉമിനീറ്റും വെക്കത്തെയ്യം

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

തേൾ കുത്തും നോവിൻ തെയ്യം

അവളാടും തെയ്യം - നെഞ്ചിൽ

കനലെരിയും മൗനത്തെയ്യം.

ദേവക്കൂത്ത്: സ്ത്രീകൾ കെട്ടിയാടുന്ന ഏക തെയ്യം. കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ തെക്കുമ്പാട് കൂലോം തായക്കാവിൽ, രണ്ടു വർഷത്തിലൊരിക്കലാണ് ഈ തെയ്യം കെട്ടിയാടുന്നത്.