ചിരവ ഒരു കവിതയില്‍: ഉമാ രാജീവ് എഴുതിയ കവിത

കവിത എന്ന
തലക്കെട്ടിനു 
താഴേക്ക് 
ചിരവ 
വന്നുവീഴുന്നു

താളില്‍നിന്ന് 
ശബ്ദവീചിയില്‍നിന്ന് 
വായനക്കാരന്റെ 
ഒരുങ്ങലിലേക്ക്
നിരങ്ങി,
കുത്തിയോ 
ചാരിയോ 
ഇരിപ്പായി 
അത്.

ചിരവയില്‍ 
ഇവള്‍ 
ഈ കവി
ഇപ്പോള്‍ 
ചെറുചെറുങ്ങനെ 
നനുനനുങ്ങനെ 
വാക്കിന്റെ 
പീരകള്‍ 
ചിരവിയിട്ടിട്ട് 
നാക്കു തുടയ്ക്കുമോ ?

അതോ 

അതിന്റെ മേലേ 
കുന്തിച്ചിരുന്ന് 
കനത്ത ചിരട്ടയുടെ 
ഉറച്ച കാമ്പിനെ 
ചീകുവാന്‍,
ചോറിനൊപ്പം 
ഉരുളുവാന്‍ 
ഉതകുംവിധം 
വെറുമൊരു 
ഉപകരണമാക്കുമോ?

ഇനിയുമുണ്ടല്ലോ
ച വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ 
ചുറ്റിലും 
രവമുണര്‍ത്തുന്ന 
തരംഗപ്രപഞ്ചമായ് 
ചരിഞ്ഞും 
ചതഞ്ഞും 
ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന 
മൂന്ന് അക്ഷരമാക്കുമോ?

പേപിടിച്ചൊരു 
നാവുമായ് മൂലയില്‍ 
വാലറുത്തതിന്‍ 
ഏറിയ വീറുമായ് 
തലതകര്‍ന്നൊരു 
പേ നായയായ് 
കവിയിവള്‍ അതിന്റെ 
രൂപം കൊത്തുമോ?