വലുത് - അജേഷ് പി എഴുതിയ കവിത

ഓർമ്മകളിലെ

ആ പുഴ

ഒളിച്ചിരിക്കുന്നത്

പുരാതനമായ

പാലത്തിന്റെ

അവശിഷ്ടങ്ങളുടെ

അടിയിലാകണം..

അവിടെ ഇടയ്ക്കിടെ

എന്നോ നിലച്ചുപോയ

ഒഴുക്കിന്റെ പ്രതിധ്വനി..

പുഴയെ

കാണാതാവുമ്പോൾ

നീ അസ്തമയ ചോപ്പുള്ള

സൂര്യനെ നോക്കി

തീരത്തുണ്ടായിരുന്നു.

ശബ്ദമുണ്ടാക്കി

നീ നടന്നകലാറുള്ള

വഴികളിൽ നിന്ന്

വീണു കിട്ടിയ

കൊലുസിന്റെ തൊങ്ങലുകൾ

അടയാളമായി

കൈകളിൽ തിളങ്ങുന്നു...

വെയിൽ രാകി വെളുപ്പിച്ച

മണൽ തരികൾ..

പുഴയെ നോക്കി നോക്കി

തിളക്കം വന്ന നിന്റെ കണ്ണുകൾ,

അങ്ങേക്കര നോക്കി

നീ ഉറക്കെ പാടിയ പാട്ടുകൾ,

പറഞ്ഞു കൊഴിച്ചുക്കളഞ്ഞ കിനാക്കൾ,

ദീർഘനേരത്തെ ചുംബനങ്ങൾ

കാണാതെയാവുമ്പോൾ

ഒരു മുടിയിഴയിലെ

ചൂണ്ടകൊളുത്തിൽ

നീ കോർത്തുകെണ്ടുപോയ

ഓർമ്മക്കെട്ടുകൾ

കാണാതായ പുഴ പോലെ

എത്രയോ വലുതാണ്..!